Anneliğin bir tür oyuna benzediğini düşünmüşümdür hep

Tüm Annelere Hitafen……

Anneliğin bir tür oyuna benzediğini düşünmüşümdür hep.

Günlük yaşamın akışına öyle bir kaptırırız ki kendimizi, oyunun bir parçası olduğumuzu
unuturuz her zaman. Şimdi sizlere kendi oyunumdan biraz söz edeyim.

Bu oyu­nun kuralları çok basit – on taşla başlayacaksınız ve oyunu oynarken taşlarınızın sayısı kimi zaman çoğalacak, kimi zaman azalacak.

Hazırsanız, haydi başlayalım…

Kare 1

İlk çocuğunuzun doğumunu bekliyorsunuz. Gi­derek kalınlaşan belinize bakıp da,
“Bebeğim dünyaya gelir gel­mez, yine 36 bedene düşeceğim” dediyseniz,
Bu hüs­nükuruntunuz için 2 taş kaybettiniz.

Kare 2

Aradan iki yıl geçmiştir ve ikinci çocuğunuz yol­dadır. Çocuklarınızın birbirlerini kıskanmalarını önlemek için, ilk çocuğunuzu bu büyük olaya özenle hazırlamışsınızdır ve onunla “nitelikli” ve hoş vakit geçirmekte, onun kendi oyuncak bebeğini beslemesine, yıkamasına ve kucağına almasına özen göstermektesinizdir. Bebek dünyaya geldikten sonra, ağabeyin keyfi yerindedir. Fakat yine bir taş kaybettiniz, çünkü kö­peğinizin
bebeğinizi kıskanacağını unutmuşsunuzdur.

Kare 3

Birinci oğlunuz ertesi gün okulda meşe ağacı ola­cağını ve yarına kadar bir meşe ağacı
kostümü gerektiğini söyler.

Eğer sabahın 3.00’üne kadar oturur ve onun için güzel bir meşe ağacı kostümü hazırlarsanız, tüm anneler için böylesi bir örnek oluşturduğunuz için yine 3 taş kaybettiniz. Diğer yandan, oğlunuzu kahverengi krepon kâğıdına sarıp, başına ve kollarına yeşil krepon kağıdından yapraklar yapıştırdıysanız, beş taş ka­zandınız. Çünkü böylelikle tüm annelere benzediniz.

Kare 4

Çocuklarınızın sayısı üç olmuştur ve hepsi okula başlamıştır. “Anne” kavramının
“servis şoförü” ile eşanlamlı ol­duğunu anlamışsınızdır. Tipik bir günün anlamı sizin için,
en küçüğü müzik kursuna bıraktıktan sonra, iki ağabeyi futbol ant­renmanına götürmektir.

Daha sonra kızınızı müzik kursundan alır, oğlanları antrenmandan toplar ve eve dönersiniz.

Akşam yemeğinin alelacele yenmesi gerekir, çünkü birinin saat 7:00’de koroya yetişmesi
gerekmektedir. Artık yatma vakti gel­miştir ve o anda evinizde fazladan bir çocuk olduğunu
fark edersiniz. Ama sakın paniğe kapılmayın…

Bu daha önce de başınıza gelmiştir ve çok geçmeden telefon çalar ve bir anne çocuğunun evde olmadığını söyler. Sabrınız için 5 taş ka­zandınız.

Kare 5

Her gün öpe koklaya tek tek yataklarına yatırdığınız minik sevgiliniz birdenbire siz
deliymişsiniz gibi davranmaya başlarlar. Artık sizinle birlikte görünmekten utan­maktadırlar.
Tahmin ediyorsunuz değil mi?

Artık çocuklarınız ergenlik dönemine girmişlerdir. Bu garip yaratıklar artık ken­dilerini iki metrelik, kurşun işlemez yaratıklar gibi gör­mektedirler. Eğer siz kendinizi kaybetmeden onlar bu dö­nemlerini aşarlarsa, yaptığınız bu kahramanlık için 8 taş kazandınız. Ancak unutmayın, en büyük silah sizin elinizde, arabanın anahtarları!

Kare 6

Üniversitede okuyan en büyük çocuğunuzun kirli çamaşırlarının kapının önünde yığıldığını
gördüğünüzde, sizi zi­yarete geldiğini anlarsınız. Eğer kirli çamaşırlarını alır, yı­kamaya başlarsanız, hemen 3 taş kaybettiniz demektir, yazıklar olsun size!

Fakat eğer elinden tutup, çamaşır makinasının nasıl çalıştığını gösterirseniz o anda 5 taş kazandınız demektir. Bi­liyorsunuz ki, yaşamdaki en önemli şeylerden bazıları üni­versitede öğrenilmez.

Kare 7

Bir mucize gerçekleşir ve çocuklarınız birer ye­tişkin olur.

Bir gün tesadüfen oğlunuzun bebeğine, sizin ona çocukken anlattığınız masalları anlattığını işitirsiniz ve ya­naklarınızdan yaşlar süzülmeye başlar. Sakın umutsuzluğa ka­pılmayın – bu yaşlar annenin gözlerinden dökülen incilerdir.

* * * * *

Tebrikler. Oyunu bitirdiniz, şimdi de puanlarınızı toplayalım.

Oynadığınız oyunun adı “Annelik Oyunu” idi.

Eğer taşlarınızın hepsini kaybetmediyseniz kazandınız demektir…

-Yazarı bilinmiyor