İKİNCİ BEBEK

İKİNCİ BEBEĞİ olacağını öğrenince çok sevindi. 3 yaşındaki OĞLUNU, doğacak KARDEŞİ için hazırlamaya başladı

Bebeğin KIZ olacağı anlaşıldı.. Oğlu annesinin karnındaki KARDEŞİNE, her gün şarkı söyledi.. Kardeşini daha görmeden bir SEVGİ BAĞI oluştu..

Zamanı geldi, DOĞUM SANCILARI başladı.. Fakat bir sorun vardı.. Doktorlar ÇARESİZDİ.. Bir sezaryen ameliyatı gerekiyordu..

AMELİYAT çok zor geçti.. Sonunda BEBEK doğdu.. Bebeğin durumu ciddiydi..

Bebek, YOĞUN BAKIM ünitesine kaldırıldı.. Günler geçtikçe küçük kızın durumu KÖTÜYE gidiyordu.. Doktorlar üzgündü, çocuğun kurtulma ÜMİDİ yoktu.. Bebekleri için evlerinde bir oda düzenlemişlerdi.. Şimdi, CENAZE için hazırlanıyorlardı..

Oğulları, KIZ KARDEŞİNİ görebilmek için yalvarıyordu.

– Kardeşime şarkı söylemek istiyorum.. diyordu..

Ama YOĞUN BAKIM ÜNİTESİNE, çocukların girmesi yasaktı..

Sonunda kadın KARARINI verdi.. Bebeği nasıl olsa ölecekti.. Çocuğunun kardeşini görmesini engellemeyecekti.. Ne yapıp edip çocuğu içeri sokacaktı..

Oğluna, oldukça büyük gelen bir ziyaretçi giysisi giydirdi ve yoğun bakım ünitesine soktu.. Çocuk yürüyen bir çamaşır torbası gibiydi. Başhemşire onun bir çocuk olduğunu fark etti..

– O çocuğu içeri sokamazsınız.. diye uyardı..

Kadın BAŞHEMŞİREYE dönerek bağırdı:

– Oğlum kız kardeşine ŞARKI söylemeden buradan çıkmayacak..

Oğlunu kız kardeşinin YATAĞINA götürdü..

Küçük kız YAŞAM SAVAŞINI yitirmek üzereydi.. Çocuk, bir süre kardeşinin yüzüne baktı. 3 yaşındaki bir çocuğun saf, temiz, pırıl pırıl sesiyle şu ŞARKIYI mırıldandı:

– Sen benim gün ışığımsın, tek gün ışığım, gökyüzü griyken beni mutlu edersin..

Küçük kız bu SESİ tanıdı, aniden TEPKİ verdi. Kalp atışları düzelmeye başladı. Annesi:

– Şarkıyı sürdür.. dedi oğluna. Küçük çocuk devam etti:

– Seni ne çok sevdiğimi asla bilmeyeceksin, lütfen gün ışığını benden alma bebeğim..

Çocuk şarkıyı sürdürdükçe, bebek, kesik kesik NEFES almasını hızlandırdı.. Annesi, göz yaşları içinde:

– Devam et oğlum.. dedi..

– Geçen gece uyurken rüyamda seni kollarıma aldığımı gördüm bebeğim..

Şimdi, onu içeri almak istemeyen HEMŞİRENİN yüzü de gözyaşları içindeydi..

Bütün hastane personeli, doktorlar başlarına toplanmıştı.. Annesi de coşkuyla ŞARKIYA katıldı.

– Seni ne çok sevdiğimi asla bilmeyeceksin bebeğim.. Lütfen gün ışığını benden alma..

Anne, oğul şarkılarını sürdürdü.. Ve küçük kız birkaç gün sonra iyileşti.. Abisine, annesine, odasına kavuştu..!

Sevdiğiniz insanlar için, ÜMİDİNİZİ kesmeyin..

Sevgisiz, UMUTSUZ kalmayın..

Söz YÜREKTEN çıkarsa, YÜREĞE gider.

Dilden ÇIKARSA, kulağı AŞAMAZ..! YARENLER